نرخ خودانتشاری سازمانی و اعضای هیئت تحریریه در مجلات برتر پایگاه‌ علوم استنادی جهان اسلام

هدف: مجلات علمی زمینه‌ساز شکل‌گیری و توسعۀ شبکۀ ارتباطی پژوهشگران دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی و پژوهشی مختلف است. پژوهش حاضر بر آن است که میزان تحقق این هدف را بر اساس شاخص خودانتشاری سازمانی و اعضای هیئت تحریریه در مجلات برتر پایگاه علوم استنادی جهان اسلام مطالعه نماید. روش‌شناسی: این پژوهش از نوع مطالعات علم‌سنجی است که با روش پیمایشی انجام شده است. جامعۀ پژوهش شامل 7 مجلۀ برتر نمایه‌شده در پایگاه علوم استنادی جهان اسلام در بازۀ زمانی 1390- 1394 است. برای گردآوری داده‌ها از سیاهۀ وارسی استفاده شد.    یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که نرخ خودانتشاری اعضای هیئت تحریریه در مجلات مورد بررسی برابر 12.33 درصد است. مجله زمین‌شناسی کاربردی پیشرفته با نرخ خودانتشاری اعضای هیئت تحریریه 95.‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌20 درصد جایگاه نخست را دارد. بالاترین نرخ خودانتشاری سازمانی به مجلۀ تحقیقات دامپزشکی با 33.‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌9 درصد اختصاص دارد. همچنین میان خودانتشاری سازمانی و کیفیت مجلات همبستگی منفی قوی وجود دارد. نتیجه‌گیری: الگوهای مختلف خودانتشاری می‌تواند به‌عنوان شاخصی برای سنجش و ارزشیابی تولیدات علمی کشورها، دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی و پژوهشی، پژوهشگران و مجلات استفاده شود.